Model będący początkiem serii zastępującej konsole Nintendo DS.
Nintendo 3DS stał się znaczną ewolucją modelu DSi, zmieniając podzespoły na wydajniejsze, przywracając suwak głośności z DS Lite, dodając analogowy suwak nad D-padem oraz, co najważniejsze, większy ekran 3D niewymagający specjalnych okularów. Gry zyskały opcję widoku trzeciego wymiaru, co z niektórych tytułach znacznie urozmaica rozgrywkę. Niestety, ekran ten wymaga patrzenia z danej odległości, a jakiekolwiek przechylenie powoduje rozwarstwienie się obrazu, czyniąc go nieczytelnym. Ostatecznie, większość grających wyłączała tryb 3D i korzystała z konsoli podobnie jak z poprzednika. Nintendo również to zauważyło, wydając na rynek konsole 2DS i 2DS XL, trochę kuriozalne, gdyż w założeniu 3DS to DS z 3D. Wówczas 2DS to 3DS… bez 3D?
Wracając, ta przenośna konsola również posiada pełną kompatybilność z niemal wszystkimi grami poprzedniej serii oraz tytułami dostępnymi w sklepiku DSiWare. 3DS posiadał również własny sklepik z grami, wersjami pokazowymi, próbnymi, motywami i wieloma innymi.
Oczywiście tak jak DS/DS Lite i DSi, 3DS szybko stał się konsolą umożliwiającą uruchomienie gier z mniej legalnych źródeł. Pomijając znane już flashcarty, 3DS (tak samo jak i DSi) po „złamaniu” oprogramowania może uruchamiać tytuły bezpośrednio z karty SD.
Nowościami w konsoli są funkcje StreetPass i SpotPass, zestaw aparatów 3D i port podczerwieni, używany przez dodatek Circle Pad Pro. StreetPass umożliwia konsoli w trybie uśpienia nawiązywanie połączeń z innymi 3DSami i nawiązywanie kontaktów, wymianę danych oraz udostępnianie awatarów Mii jako wirtualnych znajomych. SpotPass natomiast umożliwia w trybie uśpienia pobieranie danych, nowości, aktualizowanie treści i łączenie z hotspotami.
Wadą tego pierwszego modelu są możliwe odciski i zarysowania górnego wyświetlacza przez dolny i suwak sterowania analogowego.
Specyfikacja:
Gra i trąbi zespół Kombi
© 2020-2024 Matlaw the Geek
Jakiekolwiek prawa ostrzyżone